* 2001 ‘Doorkijken’, Leiden

Exhibition Doorkijken (Seeing Through), Sidac Studio, Leiden 2-30 December 2001

“Rudi Struik is a discoverer. He discovers materials (wine boxes, lead-light windows and suchlike), he discovers the possibilities of combining and applying these materials, and he discovers the meanings which are created by this way of setting to work. Doorkijken reveals how he puts this kind of seeing/perceiving to the test. He often juggles whimsically with space and illusions. In doing so, he never in any way attempts to disguise either his materials or his method of working. His objects are what they are – wood from boxes, nails, constructions – and they are no longer that; Rudi Struik conceals nothing but he does also reveal. He does this with his objects; he also does this with the setting up of the exhibition space itself.
Rudi Struik discovers and augments. He adds the element of surprise. The owners of his works are also free to make their own additions, because his small cupboards are really that – small cupboards. The doors can open, offering a view of space which is not really there. The paintings offer prospects into time.”
Text by Christiaan van Tol



Tentoonstelling ‘Doorkijken’, Sidac Studio, Leiden 2–30 december 2001

“Rudi Struik vindt. Hij vindt materialen (wijnkistjes, glas-in-loodramen, e.d), hij vindt mogelijkheden om deze materialen te combineren en toe te passen, en hij vindt betekenissen die door deze werkwijze ontstaan. Doorkijken laat zien hoe hij het kijken op de proef stelt. Op vaak humoristische wijze speelt hij met ruimte en met illusies. En dat, terwijl hij nergens de aard van zijn materialen en zijn werkwijze probeert te verbloemen. Zijn objecten zijn wat ze zijn - kistjeshout, spijkers, constructies – én ze zijn dat niet meer; Rudi Struik verbergt niets én hij maakt zichtbaar. Dit doet hij met zijn objecten, hij doet dat ook met de inrichting van de expositieruimte zelf.
Rudi Struik vindt en voegt toe. Hij voegt verrassing toe. Ook voor de bezitters van zijn werk is het mogelijk om iets toe te voegen, want zijn kastjes zijn ook werkelijk kastjes. De deurtjes, die open kunnen, geven door-kijkjes op ruimten die er niet zijn.
Tekst van Christiaan van Tol