De chemie
‘De chemie’ is een duotentoonstelling van Guus Koenraads en Rudi Struik. Zij voelen zich als kunstenaars verbonden in de eigenzinnige aanpak van hun fotografisch werk. Beiden gebruiken zij fotografie op heel eigen wijze. Rudi Struik maakt foto’s, bewerkt ze, scant en print ze, giet ze af in gips en hergebruikt bestaande foto’s en oude zwart/wit glasdia’s afkomstig uit het Prentenkabinet van de Universiteit Leiden die vroeger werden gebruikt in het kunstgeschiedenisonderwijs. Daarvan maakt hij weer kleine of juist monumentale lichtinstallaties. Zijn werken bieden steeds een meervoudig perspectief op de wereld: gefragmenteerd, indirect of sterk uitgelicht.
Fotografie is een reproductief medium maar Rudi Struik maakt er in zijn ‘Fotofresco’s’ weer unica van. Zelfgenomen of gevonden foto’s worden gescand en op speciaal, nu niet meer verkrijgbaar, fotopapier in spiegelbeeld afgedrukt en in gips afgegoten. Een delicaat proces dat in één keer goed moet gaan want daarna is de papieren foto weg. De gipsen foto krijgt door de absorberende eigenschap van het gips een fluwelige textuur en de chemie tussen fotopapier en gips doet soms heel onverwachte dingen: kleuren veranderen, een vreemde schaduwwerking treedt op, de lichtintensiteit varieert. Totale vervreemding ontstaat wanneer door het schijnsel van een lamp de glasdia’s weer tot leven komen en de beelden van de oude meesters als schaduwen op de wand worden geprojecteerd. Heel subtiel en soms vaag, of vervormd door de schuine lichtval. In het vertekende schaduwportret is Cézanne’s portret te herkennen van zijn oom Dominique verkleed als monnik uit 1866.
Hoe het zonlicht valt op het blad van een varen en zijn schaduw werpt, het siertraliewerk van een voordeur of sterretjes tevoorschijn tovert door de breking van het licht op glas, Beelden worden ontleed.